Forum mieszkańców miasta REDA :: e-reda.pl

ArturB przeczytałeś cały wątek? Jestem ciekaw czy jakby podszedł do Twojej żony i zaczął ją całować a także obmacywac za piersi to Ona tak jak radzisz, ze spokojem by mu powiedziała "tak nie wolno"?

ArturB, z tymi nazistami trochę pojechałeś.....

Jeśli małe dziecko wymaga opieki i wychodzi z domu pod opieką dorosłych
to człowiek pomimo że dorosły ale o psychice i pojmowaniu świata na poziomie dziecka także wymaga opieki
i nie tylko opieki
bo jeśli małe dziecko nie jest w stanie zrobić innym specjalnej krzywdy - oczywiście może przywalić innemu dziecku łopatką w piaskownicy
to dorosłego faceta może nie udać się powstrzymać
co więcej może zrobić krzywdę nie zdając sobie sprawy z tego

stanowczo protestuję na stwierdzenie o nazistach! ja po prostu nie chcę być obmacywana i obsmarkiwana przez tego chłopaka,a tak się zdarzało wielokrotnie .zabiera się za całowanie z usmarkanym nosem,jest to obrzydliwe!
potrzebuje opieki i to nie ulega dyskusji.Ale z tego co czytam,to sprawa trafiła do Mamy chłopaka i miejmy nadzieje,że coś się zmieni.

ArturB nazywaj sobie to jak chcesz, a ja i tak, bo mam takie prawo, będę broniła swojej nietykalności i prywatności, w taki sposób jaki można, czyli jeżeli będzie mnie ktoś zaczepiał i dotykał bez mojej zgody, to albo użyję gazu lub zgłoszę na policję, bo sadząc po Twoich poglądach na tę sprawę, nie liczyłabym na pomoc, jakbyś był takiego zdarzenia świadkiem. Jeżeli ten chłopak ma opiekunów, to oni mają obowiązek się nim zająć tak, aby nikomu nie przeszkadzał w spędzaniu czasu w parku tak jak tego chce, a nie, jak tu część KOBIET (bo faceci tego problemu nie mają) opisuje, że muszą uciekać z dziećmi albo denerwować się czy chory człowiek będzie w parku, czy zrozumie, co się do niego mówi i czy odejdzie. A jeżeli jest upośledzony, w takim stopniu, jak chłopak z parku, to niestety, albo nie powinien sam wychodzić z domu, albo właśnie powinien być w zakładzie, gdzie mu tę opiekę zapewnią. I jeżeli taki pogląd na tę sprawę jest wg Ciebie nasizmem, to radziłabym Tobie zapoznać się z jego definicją.

Arturze sądzę że "trochę" przesadziłeś ! Nie mam nazistowskich poglądów tylko tak jak ty bronię bezpieczeństwa swojego dziecka ! Proszę przeczytaj jeszcze raz dokładnie nasze posty a dopiero wtedy nas osądzaj !!! Nikt z nas nie zrobił temu chłopakowi krzywdy ! Ja byłam opanowana i nawet nie podniosłam na niego głosu ! więc nie życzę sobie takich komentarzy !!!

Co proponujesz ? zakaz wychodzenia z domu, wyprowadzanie na smyczy, odosobnienie, eutanazje ?
Przypuszczam iz ktos z nim pracuje nad jego problemami i nie jest mu latwo tej osobie co nad nim pracuje.
Z osoby chorej do konca zdrowej nie zrobisz, ale wprzypadku gdy osoba z autyzmem cos robi, wywylanie jasnych informacji jest najskuteczniejsze. Odpowiedni ton glosu, mina, i jasny przekaz slowny powinien trafic do takiej osoby.
Co bym zrobil .. no to co napisalem, jasny przekaz slowny do chlopaka i ew deklikatna perwswazja rekoma tj odsuniecie jego rak itd.
Na pewno bym go nie pobil i nie poszedl na milicje.

Ponieważ ktoś mnie tu ostrzega tj osoba ktora bierze udział w dyskusji bawi się w Sędziego co jest co najmniej nie na miejscu.

Otrzymałeś/aś ostrzeżenie
Wysłano: środa, 23 paź 2013, 09:13
Od: redziaczki
Do: ArturB

Oto ostrzeżenie wystawione przez moderatora lub administratora forum:
To ostrzeżenie dotyczy następującego postu: viewtopic.php?f=1&p=56865#p56865.

A dokładnie Twoje porównanie osób wypowiadających się w tym wątku do "Nazistów".
Przestrzegaj regulaminu forum, gdzie jest mowa by nie obrażać innych.

Informuję:
Naziści na poczatku swojej działalności odosabniali osoby chore na autyzm.
Nastepnie tuz przed wojną zaczeli je eksterminować eutanazja.
I dokładnie powód ich odosabniania byl tym samym co widzę w tej dyskusji - brakiem tolerancji.
Nie zamierzam niczego owijać w bawełnę dla lepszego samopoczucia osób tu piszących.
Druga sprawa NIKOGO nie nazwąłemnazistą ale wątek i dyskusję przyrównowałem do nazistowskiej , obarczonej brakiem tolerancji.
Z pewnością wyraziście , więc może zastnawicie się nad tym co wypisujecie o chorej osobie.
We mnie zgłaszanie iż ktoś jest chory na Policję budzi niesmak delikatnie ujmując.

Hitler jeździł samochodem i Ty też jeździsz samochodem. Wniosek: jesteś Hitlerowcem.

Brawo.

Mam dwie koleżanki, które mają chore dzieci i 24 godziny na dobę nie spuszczają je z oka. A dzieci te są w mniejszym stopniu niepełnosprawne, niż ten chłopak. I dalej twierdzę, że powinien wychodzić z domu z opiekunem, a nie z psem, nad którym się znęca. Nikt z nas nie musi przejść kursu obchodzenia się z osobami upośledzonymi, po to tylko, żeby podczas codziennego spaceru umieć zareagować na ewentualne zaczepki chorego człowieka. Jego rodzina podejrzewam pobiera na ten cel zasiłki (opiekuńcze, pielęgnacyjne, renta) więc są zobowiązani do opieki nad nim.

Arturze a na jakiej podstawie twierdzisz że ten chłopak ma autyzm ?

ArturB pisze:Ponieważ ktoś mnie tu ostrzega tj osoba ktora bierze udział w dyskusji bawi się w Sędziego co jest co najmniej nie na miejscu.

Były zgłoszenia od użytkowników, którzy uznali Twoje wypowiedzi za obrażające.

Arturze, autyzm został po raz pierwszy opisany przez Kannera w 1943 roku. Jakoś mi się nie wydaje, żeby naziści wpadli na to jeszcze przed Kannerem. Chyba, że dla Ciebie autyzm i różnego rodzaju niepełnosprawności to jedno i to samo. Naziści "czyścili" społeczeństwo nie tylko z ludzi niepełnosprawnych ale i chorych psychicznie.

Wydaje mi się, że jednak trochę się zagalopowałeś i Twoje tłumaczenia jakoś mnie nie przekonują. Zgodzę się z Tobą, że to nie jest nic dobrego, gdy ludzie tak piszą o osobie z niepełnosprawnością. We mnie też burzy się krew, gdy czytam niektóre wypowiedzi. Niektórzy zapominają, że ten chłopak JEST CZŁOWIEKIEM, który nie rozumie świata wokół siebie w taki sposób, jak my (już widzę te głosy piszące zaraz o mordercach itp ), więc działa również inaczej niż w ramach naszych standardów. Ja też byłam przez tego chłopaka zaczepiana w podobny sposób, mam jednak do czynienia z osobami o podobnych zaburzeniach i wiem, jak należy się zachować. Wiedziałam, jak sobie poradzić. Rozumiem jednak, że ci, którzy nie mają kontaktu z osobami pokroju tego chłopaka mogą się go bać, bo nie wiedzą jak się zachować. Niewiedza często budzi większy strach niż faktyczne zagrożenie. Więc zanim zaczniesz szafować wyrokami, kto jest kim, pomyśl, że nie każdy ma Twoje doświadczenia czy wiadomości.

Dla mnie sprawa jest prosta. Człowiek jest chory i należy się zrozumienie, że nie jest w pełni świadom swoich czynów. Ale w redzkim parku ludzi przechadza się sporo, i to nie tylko z Redy. I jeśli inni czują z powodu jego zachowania dyskomfort, bądź co bądź, ingerującego w prywatną strefę innych ludzi, to ta niepełnosprawna powinna poruszać się po parku z opiekunem.
A jakieś nawiązania do nazistów - po co? Dajmy sobie temu spokój. Dziękuję czujnym forumowiczom, że wyciągają takie nie-smaczki

goya pisze:Mam dwie koleżanki, które mają chore dzieci i 24 godziny na dobę nie spuszczają je z oka. A dzieci te są w mniejszym stopniu niepełnosprawne, niż ten chłopak. I dalej twierdzę, że powinien wychodzić z domu z opiekunem, a nie z psem, nad którym się znęca. Nikt z nas nie musi przejść kursu obchodzenia się z osobami upośledzonymi, po to tylko, żeby podczas codziennego spaceru umieć zareagować na ewentualne zaczepki chorego człowieka. Jego rodzina podejrzewam pobiera na ten cel zasiłki (opiekuńcze, pielęgnacyjne, renta) więc są zobowiązani do opieki nad nim.

Goya, masz takie koleżanki, więc powinnaś (powinieneś?) mieć w sobie trochę więcej empatii i zrozumienia sytuacji. Rodzice dzieci czy dorosłych z niepełnosprawnościami to nie są żadni superbohaterowie (choć wielu uważa, że być powinni). Rodzice zwyczajnie rozwijających się dzieci nie radzą sobie często z ich zachowaniami (tymi agresywnymi również). A tu dołożyć trzeba jeszcze coś tak niezrozumiałego, jak upośledzenie, z czym rodzicowi strasznie ciężko jest się pogodzić (a często jest to coś nie do pogodzenia się). Może rodzice tego chłopaka nie dają już rady i nie mają wsparcia z placówek do tego zobowiązanych? Może warto o tym pomyśleć, zanim się zacznie mówić, co, kto i jak powinien robić. Kiedy człowiek zostaje sam z takim problemem, nie zawsze wie, co należy zrobić. A system jest jaki jest. Nie wszyscy rodzice dają sobie z tym radę.